O Pereiro de Aguiar
O Pereiro de Aguiar est une commune ou concello (en galicien) de la province d'Ourense en Espagne située dans la communauté autonome de Galice.
| O Pereiro de Aguiar | |
|  Héraldique | |
|   Vue d'O Pereiro de Aguiar, Orense | |
| Administration | |
|---|---|
| Pays |  Espagne | 
| Communauté autonome |  Galice | 
| Province | Province d'Ourense | 
| Maire Mandat | Eliseo Fernández Gómez 	(PPdeG) 2011 | 
| Code postal | 32710 | 
| Démographie | |
| Population | 6 643 hab. () | 
| Densité | 109 hab./km2 | 
| Géographie | |
| Coordonnées | 42° 20′ 47″ nord, 7° 48′ 01″ ouest | 
| Altitude | 300 m | 
| Superficie | 6 110 ha = 61,1 km2 | 
| Localisation | |
| Liens | |
| Site web | http://www.concellopereiro.com/ | 
La commune est composée de treize paroisses, elles-mêmes composées de plusieurs hameaux.
Paroisses de Pereiro de Aguiar
    
- Calvelle (San Miguel)
- Chaodarcas (Santa Ana)
- Covas (San Cibrao)
- A Lamela (Santa María)
- Melias (Santa María)
- Prexigueiró (San Salvador)
- Sabadelle (San Martiño)
- San Martiño de Moreiras (San Martiño)
- San Xoán de Moreiras (San Xoán)
- Santa Marta de Moreiras (Santa Marta)
- Tibiás (San Bernaldo)
- Triós (San Pedro)
- Vilariño (Santa Cristina)
Hameaux de la paroisse de Santa María de Melias
    
- Agra
- Casdemiro
- Cima de Vila
- Coyos ou Coios (cette dernière constituant l'actuelle orthographe galicienne officielle), localité et toponyme historiques de la province d'Orense[1] en Galice, feligresía de Santa María de Melias. Le nom est cité par Pascual Madoz dans son célèbre et monumental Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar (Madoz, VII, 1847 : 164[2]) ainsi que dans l'imposante Geografía General del Reino de Galicia (X, 1980 : 31 ; 330).
Les toponyme et patronyme[3] Coyos sont issus du terme galicien (inexistant en castillan) coio, « fragment de roche, caillou à l’aspect arrondi et lisse dû à l'érosion »[4], le nom galicien Coyos ou Coios signifiant en conséquence « (lieu de) cailloux à l’aspect arrondi (cf. esp. terreno acarreo compuesto de cantos rodados cuarzosos (coyos))[5] ».
- O Condado
- Frieira
- Lama Grande
- Martiñá
- Ouriz
- Peteiras
- Val
- Ventosela
Notes et références
    
- Iglesias, Hector (les travaux et les publications de cet auteur sont consultables sur le site Euskal Ikasketak. EETBI Euskarari eta Euskal Testuei Buruzko Ikerketak. ikerketak.wifeo.com), « A propos de l’origine de quelques noms du Pays basque tels que Aïtor, Aguiar, Chaho, Charo, Coyos, Lara », L'archive ouverte HAL-SHS - Hyper Article en Ligne - Sciences de l'Homme et de la Société, , p. 1-13 (lire en ligne)
- Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar, VII, 1847, p. 164. De nos jours Santa María de Melias - CP 32711 : Habitan 447 persoas e 139 familias. A capital ourensá está a 10 km. Atópase á beira do Miño, cun fermoso val. Limita ó norte co río ; ó este con Ribiacós (Nogueira) ; ó sur con San Miguel do Campo (Nogueira) e ó Oeste co Miño. Os lugares son : Agra, Casdemiro, Cima de Vila, O Condado, Frieira, Lama Grande, Martiñá, Peteiras, Val, Ventosela, Coios e Ouriz.
- Julián Aydillo San Martín, Pueblos y apellidos de España : Diccionario Etimológico], 2006, Editorial Club Universitario, p. 97.
- Diccionario da Real Academia Galega : « coio, substantivo masculino : Pedra dura e pequena, particularmente a que está arredondada e lisa pola erosión. Agarrou un coio do camiño e tiroullo ao can. Synonymes : bocha, callao, canto, cañó, croio, pelouro, riarengo, seixo, xoga ».
- Geografía General del Reino de Galicia (Risco, X, 1980 : 31)
Voir aussi
    
    
Liens externes
    
- Portail de la Galice
    Cet article est issu de Wikipedia. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.


